تب تازهی کنسرتهای مجازی با شیوع کرونا
آوای فردا: در روزهایی که ویروسی ناشناخته، تمام فعالیتهای انسانی و اجتماعی را تحت تاثیر خود قرار داده است، لغو فعالیتهای هنری و بخصوص کنسرتها پیشآمدی ناخواسته بود که قشر هنرمند و هنر دوست جامعه را در بر گرفت.
هنرمندانی که همیشه در تعطیلات نوروز، فعالیتهای گستردهای انجام میدادند و به نوعی با برگزاری تور کنسرت در این ایام، علاوه بر تزریق شادیای مضاعف در تعطیلات، لحظات به یاد ماندنی را برای دوست داران خود رقم میزدند و معمولا با استقبال بسیار خوبی هم مواجه میشدند و میتوانستند در مقابل حضور اکثریت طرفدارانشان به روی صحنه بروند.
همه گیری ویروس کرونا و ایجاد موجی از نا امیدی و ترس در جامعه و همسو شدن این اتفاق با لغو فعالیتهای هنری، خوانندههای مطرح کشور را به آن سو برد که برای تحقق شعار #درخانهمیمانیم
و تزریق امیدی حداقلی به جامعه، اقدام به برگزاری کنسرتهای مجازی کنند.
خوانندههای مطرحی چون رضا صادقی، روزبه نعمت الهی، امیدحاجیلی، بنیامین بهادری، حمید عسکری، اشوان، سینا سرلک و… کسانی بودند که توانستند با اخذ مجوزهای لازم، برای کنسرت مجازی تاریخهایی را اعلام کنند.
کنسرتهایی که طبق گفته آنها و نهادهای مربوطه قرار است به صورت رایگان در اختیار دوست داران قرار بگیرد و همه علاقهمندان بتوانند از این اجراها بهره ببرند. علاقهمندانی که شاید در حالت عادی، یا در پشت صف سولد اوت بلیت میماندند یا به دلیل مشکلات نمیتوانستند از نزدیک شاهد اجرای هنرمندان مورد علاقه خود باشند.
کرونا، در کنار تمام بی رحمی و اتفاقات ناگواری که همراه خود وارد ایران کرد، باعث اتفاقات ناخواسته و خوبی نیز شد که شاید بتوان اجراهای مجازی را جزو این دسته دانست.
کنسرتهایی که فقیر و غنی نمیشناسد و همه میتوانند با حداقل امکانات از آن بهره مند شوند.
اتفاقی که البته میتواند شروع عصر جدیدی در کنسرتهای داخلی را رقم بزند و حتی بعد از این مدت هم میتواند به عنوان دلگرمی کوچکی برای قشر آسیبپذیر جامعه تلقی شود.
البته باید این را در نظر داشت که سکهی برگزاری کنسرت، به جز رویی که مردم هستند، روی دیگری نیز دارد که خوانندگان، نوازندگان و عوامل اجرایی بر روی آن هستند؛ کسانی که شاید برخلاف تصور عموم از زندگی به اصطلاح لاکچری، برای ادامه فعالیت هنری و بعضا زندگی خود نیازمند عوایدی هستند که از طریق اجرای صحنهای به دست میآورند.
شاید بتوان در آیندهای نه چندان دور با طراحی راهکاری مناسب، کاری کرد که علاوه بر کمک به هنرمندان، مردم نیز بتوانند با مبلغ ناچیز از اجراهای هنرمندان مورد علاقهی خود لذت ببرند.
در این بین با توجه به اینکه مجوزهای لازم این اجراها توسط صدا و سیما صادر شده است، این سوال باقی میماند که چرا صدا و سیما در این سالها تلاشی برای ایجاد شبکهای داخلی نکرده که در آن موسیقی محور اصلی برنامهها باشد؟ چرا در این روزها صدا و سیما حاضر نیست از سیاست کلی خود کوتاه بیاید و حتی به طور موقت برای سرگرمی مردم در قرنطینه تلاشی بکند؟
به هرحال با تمام کج سلیقگیها و اتفاقات رخ داده، باید از هنرمندانی که در این شرایط با رقم زدن این برنامهها در کنار مردم بودند و مسئولیت اجتماعی خود را در این شرایط بحرانی به خوبی انجام دادهاند، تقدیر و قدردانی کرد و توجه کرد حالا که این توفیق اجباری راهی برای اجراهای اینترنتی گشوده، میتوان با برنامه ریزی صحیح و دقیق بستری را فراهم کرد که هم هنرمندان و هم مردم از این جریان در فرصتی بهتر و دوران #پساکرونا استفاده کنند.
دیدگاهتان را بنویسید