دکتر مجتبی صفارهرندی : حرف اول و آخرم با خویشتن بودن و تقلید نکردن است

مجتبی صفارهرندی دندانپزشکی است که باتوجه به علاقه وافری که به موسیقی دارد، در این عرصه به شکلی کاملا حرفه ای فعالیت می کند

.

این خواننده همزمان با تحصیل در رشته دندانپزشکی موسیقی را در رشته آواز و آهنگسازی فرا گرفته است.همواره یکی از دغدغه های او بیان مفاهیم عمیق شعر کهن پارسی به زبان موسیقی برای نسل جوان بوده و هست.

اولین آلبوم این خواننده به نام «افسانه و افسون» در سال ۱۳۹۳ با دکلمه استاد سرکار خانم ژاله علو منتشر شد که مورد استقبال بسیار قرار گرفت.

وی با توجه به علاقه به اشعارحضرت حافظ و سعدی در آلبوم اول خود از اشعار آنها بهره برده است و در آلبوم دوم که به زودی منتشر می شود نیز از اشعار حافظ و استاد خانلری و استاد فاضل نظری و اشعار خود استفاده کرده است.

دکتر هرندی پزشک امین صدا و سیمای کشور بوده و در بسیاری از برنامه ها در شبکه های مختلف تلویزیونی و رادیویی به آموزش مردم کشور عزیزمان ایران پرداخته اند و قدم های بزرگی در فرهنگ سلامت بخصوص سلامت دهان و دندان برداشته اند.

با وی به بهانه انتشار جدیدترین قطعات اجرایی اش گفت و گو کرده ایم:

خوانندگی چه ارتباطی با دندانپزشکی دارد؟

– به نظر بنده کلا آغشته بودن انسان با مقوله هنر لطافت و آرامشی می تواند به انسان عطا نماید که نه تنها در دندانپزشکی بلکه در هر شغل و منصبی به موفقیت بیشتری برسد.

خوانندگی از چه زمانی برای شما جدی شد؟

-من از زمانیکه خودم اقدام به ساختن ملودی کردم آن انرژی و تخیلی که از اشعار می گرفتم را دوست داشتم خودم اجرا کنم و احساس می کردم هیچکس مثل خودم نمی تواند حق مطلب آن شعر را ادا کند و کم کم شروع به خواندن کردم . در سال 73 وارد دانشگاه شدم و سال 76 در یک جشن دانشجویی یکی از اشعار حافظ را با گیتار اجرا کردم که خوشبختانه مورد توجه قرار گرفت و حتی در انتهای جشن جایزه ای به رسم یادبود به من اهدا شد.

بعد از ورود به دانشگاه در همان اویل تحصیل در خوابگاه دانشجویی برای اولین بار ساز(گیتار) دیدم و دقیقا به یاد دارم که یکی از دانشجوهای خوابگاه آهنگی به نام «بهانه» رامی زد که واقعا با نواختن ایشان بود که من جذب شدم. این نوازندگی آنقدر تاثیر گذار بود که تصمیم گرفتم گیتار را یاد بگیرم که فقط آن قطعه را بزنم و با همین قصه بود که من وارد دنیای موسیقی شدم.

در ابتدای راه با استادی همچون ژاله علو همکاری کرده اید؟ آیا این به این دلیل نبوده که بخواهید از صدای ایشان به جهت شهرت استفاده کنید؟

خیر. در حقیقت آلبوم بسته شده بود كه ایشان به آلبوم اضافه شدند . همكاری من و ایلیا منفرد برای تنظیم كارها با هشت قطعه شروع شد و بعد از حدود یک سال به سیزده قطعه افزایش یافت. اما در نهایت با 10 قطعه در سال 93 منتشر شد.

در واقع سال 86 استارت این آلبوم را زدم ولی به دلیل مشغله کاری زیاد ( کلینیک ، مطب ) که داشتم موفق نشدم آن را به سرعت منتشر کنم. قبل از انتشار متوجه شدم که در بعضی از قطعات یک جای خالی هست و اینقدر بار شعر سنگین بود که احساس کردم به تنهایی صدای من قادر به پوشش نیست و نیاز به وجود شخصی است كه واقعا بتواند حق مطلب و مقصود را به دل مردم برساند و این گونه بود که از خانم علو دعوت به عمل آوردم.

چرا با هنرمندان دیگر همکاری نمی کنید؟

قطعا اگر زمینه ای پیش بیاید ، همکاری با هر هنرمندی که فعالیت من و ایشان باعث بوجود آمدن یک اثرهنری با کیفیت بالا شود مورد استقبال من قرار می گیرد و باعث افتخار است.

دلیل انتخاب ایلیا منفرد به عنوان تنظیم کننده چه بود؟

-در اولین آلبومم از طریق یکی از هنرمندان عزیز کشورمان چندنفر به من معرفی شدند چون من واقعا آشنایی لازم با این حوزه را نداشتم . در میان اسامی اسم آقای ایلیا منفرد هم بود که با صحبتها و جلسه هایی که با ایشان داشتم وی را انتخاب کردم و سرانجام تنظیم کل آلبوم را به وی سپردم.

فضای كنونی موسیقی را چطور می بینید؟

فضای موسیقی فعلی به صورت مستقیم انعكاسی از نیازهاوتمایلات فرهنگی و اجتماعی مردم جامعه است ،البته اگربه دید صنعتی مثل سینما نگاه شود درحال حاضر مقوله ای به اسم صنعت موسیقی درجامعه وجودندارد، فضایی برای حضور بزرگان موسیقی مهیا نیست و بستر برای رشد اصلا خوب نبوده ، به علت حدود ٤٠سال شرایط خاص و عجیبی كه بر موسیقی گذشته، از بزرگی بزرگان این هنر بهره ای نبردیم .

اما در مجموع ، نبوغ و ذات آغشته به هنر مردمان ایران زمین این گهواره راحفظ و استوار نگه داشته و از جهتی دیگر پایه های این هنر نیز در ایران ، كهن و بومی و دارای جوهری است كه ضامن بقای آن می باشد

محوریت آلبوم «افسانه و افسون» بر چه پایه ای بود؟

پایه اصلی اینآلبوم بر اساس شعرهای انتخابی بود. یعنی غزلهای حافظ و سعدی و بر آن اساس نوا و حسی که این اشعار برای بنده ایجاد می کرد ملودی آثار شکل گرفت و بعد آهنگ ساخته شد و در آخر هم تنظیمات شکل گرفت.

برای نزدیک شدن به سلیقه مردم چه می کنید؟ آیا اصلا سلیقه انها برایتان اهمیت دارد یا صرفا کارخود را انجام می دهید؟

اگر میخواستم کار خودم را انجام دهم که در خلوت و تنهایی مشغول این امر بودم. كما اینكه از سال 73 که وارد این حوزه شدم فقط جهت صفای درون خود کار می کردم ولی همین که اقدام به انتشار آلبوم می کنیم برای این است که آن را در اختیار مردم بگذاریم.پس حتما باید به سلیقه مردم هم توجه کنیم . البته آلبوم اول بیشتر یک اثر دلی بود وبرایم چراغ راه بود چرا كه من در این عرصه هنرمندان و دوستانی نداشتم كه مرا یاری كنند . بعد از آن بود که توانستم با اساتید و بزرگوارانی ارتباط برقرار کنم تا در آلبوم بعد هم از وجودشان استفاده کنم . قطعا سلیقه مردم مهم است اما با حفظ شخصیت ملودی پرداز و طراح اثریعنی باید کار خود را انجام دهیم اما برای دل مردم که مورد اقبال عمومی واقع شود.

آیا در بازار موسیقی کنونی جایی برای موسیقی شما هست؟

جواب این سوال کاملا مشخص است . مردم نقش اصلی را دارند و آنها باید انتخاب كنند ولی رویایی که در ذهن من جاری است این است که جایی هست و جای بسیار بزرگی هم است چون من از ابزاری استفاده کرده ام که در دل مردم ریشه دارد . یعنی اشعار حافظ که عاشقانه و عمیق است ومن با انتخاب این شعر ها اگر نقصی هم دارم می توانم آن را جبران كنم و امیدوارم که به کمک این اشعار بتوانم آثار فاخر منتشر کنم.

البته در كارهای جدیدم از عاشقانه های اساتیدی مثل فاضل نظری و پرویز خانلری وبعضی از نوشته های خودم استفاده كرده ام.

مدیریت هنری کارهای من را آقای مجیدفلاحپور به عهده دارد که در این زمینه با من همکاری می کند.

سازو فضای آکوستیک در کارهای شما مشهود است. در زمانی که دیگر به این چیزها اهمیت داده نمی شود چه اصراری به این شیوه دارید که اتفاقا هزینه بر هم هست؟ فضای لازم را نمی توان به کمک سمپل و سینته سایزر ایجاد کرد؟

خب همه این اسباب برای کمک به بیان موسیقی هستند، ولی نباید به اصل موسیقی که سازهای آکوستیک است و نواهایی که حس نوازنده کاملا می تواند در آن هویدا باشد آسیبی وارد نماید. البته همه اینها ابزاری است برای نمایش بهتر نتها و كمك به ساخت و پرداخت قطعات وقتی به شكل صحیح استفاده شود اما در نهایت بدیهی است كه ما احساس های بسیار متفاوتی خواهیم داشت ازشنیدن یك قطعه موسیقی وقتی یك بار فقط با سمپل و سینتی سایزر نواخته شود و بار دیگرهمان كار با سازهای زنده و اكوستیك !

آنطور که مشهود است شما در کارهایتان به صرف هزینه اعتقاد دارید؟ چرا؟

خیر ؛ به انجام کار درست اعتقاد دارم و اگر کاری واقعا می طلبد که ارکستراسیون به صورت کامل استفاده شود و سازهای آکوستیک به اندازه خود داشته باشد و یا در واقع هر کاری لازم به هزینه و خرج باشد و در توانم باشد دریغ نمی کنم.

در جدیدترین کارهایتان نیز از پیشکسوتان هنری همچون خانم علو بهره گرفته اید؟

بله ،اساتید دیگری به شكل خیلی پررنگ تر هستند که حضورشان برای بیان دكلمه نیست ولی در جهت تنظیم قطعات به من کمک خواهند کرد تا این نغمه و نواها را به تبلور برسانم.

در زمینه آواز مقلد کسی بوده اید یا هرچه هست ازتوانایی های خودتان است؟

متاسفانه تواناییهای خودم بوده اند و این مورد هم باز برمی گردد به مشغله بسیار سنگین کاری که بنده دارم . در این حدود ١٥سال اخیر فرصتی پیش نیامد که به درستی از هنر اساتید استفاده کنم و از کلاسهای ایشان بهره مند شوم و حتی به توصیه استاد شهبازیان جایی برای آموزش رفتم ولی باز هم نتوانستم ادامه دهم.

حقیقتا با وجود سه كلینیك دندانپزشكی و حدود ١١ساعت كار درمانی بیماران در روز و داشتن دو فرزند كوچك و حواشی دیگر ایا فرصتی برای مقوله دیگری هست؟

به فکر برگزاری کنسرت نیز هستید؟

چه افتخاری از این بالاتر؟ قطعا اگر آثار مورد استقبال مردم قرار بگیرد و این زمینه فراهم شود که کنسرتی قابل برگزار شدن باشد حتما این کار را می کنم.

حرف آخر….

حرف اخرم ، با خویشتن بودن است خود بودن است داشتن شناسنامه است چیزی برای گفتن داشتن است تقلید نكردن است .

داشتن كوله باری است ، سرشار از اندیشه متفاوت بودن ، پر باشد از نگاهی نو و حس آفرینش.

برای خود بنده زیباترین و فریبنده ترین عنصر هنر همان حس آفرینش است كه این امر منجر به خلق آثاری خواهد شد كه رنگ كهنگی در گذر زمان نگیرد.