یادداشتی کوتاه به بهانه زادروز بزرگ مرد موسیقی ایران فرهاد مهراد
آوای پاپ_ سید محمدمهدی کیا:فرهاد مهراد سال ۱۳۲۲ در چنین روزی و در شهر زیبای لنگرود دیده به جهان گشود.
زنده یاد فرهاد در دوران نوجوانی به صورت خود آموز نوازندگی را فرا گرفت.
فعالیت حرفه ای وی از اواسط دهه ۴۰ آغاز شد. سال ۴۸ بود که فرهاد با اجرا ترانه ماندگار مرد تنها از سروده های شهیار قنبری؛ نخستین فعالیت رسمی خود را پشت سر گذاشت.
ترانه زیبای مرد تنها با ملودی گیرای اسفندیار منفرد زاده و صدای روز های جوانی فرهاد مهراد دست به دست هم دادند تا این اثر که برای یکی از فیلم های مسعود کیمیایی ساخته شده بود به اثری ماندگار در دهه های گذشته موسیقی بدل شود.
فرهاد در ادامه فعالیت هایش و تا روز های پیروزی انقلاب تنها سیزده اثر از خود منتشر کرد. وی همواره بر کیفیت آثار؛ زیبایی ملودی و قدرت کلام تاکید داشت. انتخاب و اجرای ترانه های انتقادی و اجتماعی از ویژگی های بارز وی بود. فرهاد به اذعان تمامی دوستان و دوستدارانش؛ صدای خواسته های مردم بود. به قول مرحوم بابک بیات:مگر می شود در میان مردم بود و از درد و رنج آن ها نخواند.
مرد تنها؛ آینه ها؛ گنجشکک اشی مشی؛ کودکانه و وحدت و… از آثار موثر و ماندگار فرهاد مهراد اند اما موثر تر آثار موسیقیایی وی؛ سبک زندگی اش بود. فرهاد سلوکی مختص خود داشت. محجوب بود و اینگونه شد که الگو و محبوب تمامی نسل ها شد.
نگاشتن از فرهاد مهراد جای هیچگونه حاشیه ندارد؛ زیرا فرهاد اهل حاشیه نبود. او به معنای واقعی کلمه به مردمانش تعلق داشت؛ به آنان که تنها با یک پیانو ساده اما با عشق احساسی ترین و ناب ترین آثار را برایشان اجرا می کرد.
گذر عمر بر محبوبیت و بزرگی فرهاد می افزود که دست غدار زمان این هنرمند متعهد؛ محبوب و بزرگ را در ۹شهریور سال ۱۳۸۱ از جامعه موسیقی گرفت.
روحش شاد
یادش گرامی
منبع:اختصاصی آوای پاپ
دیدگاهتان را بنویسید