دنیای بعد از تو و فرآیند 4 ساله

مرور و نقدی بر جدیدترین آلبوم گروه سون

آوای پاپ _ آرمین رافضی: جدیدترین مجموعه صوتی گروه پرطرفدار سبک پاپ، بنام دنیای بعد از تو در تاریخ اردیبهشت 96 و از شرکت پخش آوای دوران منتشر شد.
این آلبوم سومین آلبوم استودیویی در کارنامه هنری، آرش و امیر قنادی و کیارش پوزشی می‌باشد که بعد از آلبوم های باتو می‌مونم و دوست دارم، تهیه و منتشر شده است.
آلبومی با 11 قطعه که 4 اثر از آن، پیش از انتشار آلبوم به صورت تک آهنگ یا موزیک ویدئو منتشر شده بودند و باقی قطعات از ساخته های جدیدشان است. آماده کردن این آلبوم چیزی در حدود 4 سال به طول انجامید و بخش اعظمش در خارج از کشور تهیه شد.
در نگاهی به تمامی قطعات:
1- شروعی متفاوت را در این آلبوم با 3 قطعه اول مشاهده می کنیم، گویی قرار بر این است؛ سونی به دور از عاشقانه های کلیشه ای ببینیم .
2- با دقت به روند تمامی قطعات می‌بینیم که نحوه آواز و نت خوانی همانند گذشته بازهم تکرار شده است ( شروع با گام های پایین امیر قنادی و گاها کیارش پوزشی و خواندن گام بالا با صدای گیرای آرش قنادی )

3- آهنگسازی و ملودی هایی که کاملا حالت قصه گویی دارند و بسیار تنظیم قابل قبولی هم دارند. اما ای کاش تنوع سازهای مورد استفاده هم بالاتر می‌رفت.
و اما نکات قابل تامل :
– بسیاری از ترانه های آلبوم در حد ضعیف هستند و گروه سون آلبومش را تبدیل به محلی برای آزمون و خطای ترانه های آماتور برخی از ترانه سراها کرده !
بیان کردن احساس در سطح ساده زیباست؛ به شرط اینکه ریتم کار از بین نرود.
ملودی قطعات آنقدر خوب و ملموس است که هرچقدر ترانه های کار، سطحی است؛ ملودی ها اما باعث قوت کار شده اند.
– مورد دیگر: اصرار برای اجرا کردن تمام کارها با 3 خواننده.
در خلوت خود فکر کنید که اگر قطعات آلبوم را فقط فردی مانند آرش قنادی می خواند که اکثر مخاطبین، گروه سون را با تحریر های زیبای صدای او ‌می‌شناسند، چقدر فرق داشت با آلبومی که مانند گروه سرود مدرسه به نوبت 3 نفر در حال اجرای قطعاتش هستند و بعضی اوقات در خواندن کاملا درگیر کلیشه شده اند !

در هر حال آلبوم “دنیای بعد از تو” آلبومی قوی از نظر ملودی تنظیم ، آلبومی ضعیف در حوزه ترانه و آلبومی ضعیف در اجرا می‌باشد و تنها نقطه مثبت آن این است که سون را از عاشقانه های تکراری دور کرده و تجربه فضاهای تلخ را هم به آن ها داده است.

با نگاهی کلی به آلبوم می توان گفت: سومین مجموعه گروه دوست داشتنی سون، آلبومی است با ملودی های دلچسب تا زمانی که خواننده های گروه نوبتی شروع به خواندن نکرده اند.
در طول گوش دادن به آلبوم برای گوش مخاطب این عادت ایجاد می‌شود که ترتیب بندی قطعات با گام پایین، میانه و بالا در ترجیع بند بکار گرفته شده و فقط آرش قنادی است که با اجرای صحیح، به این فضا کمی بهبود می بخشد.

البته ناگفته نماند که قطعاتی چون دیره، ادعا، اولین عشق و حواسم به توئه جزو قطعات خوب آلبوم هستند اما می توانست این لیست بلند بالاتر باشد؛ به شرط اینکه ترانه قوی تر و اجراها محکم تر بود، چرا که ملودی و تنظیم ها چیزی بالاتر از حد استاندارد بودند.

12 سال از فعالیت این گروه می گذرد واعضای سون بهتر است برای رساندن خودشان به پله های بالاتر در موسیقی پاپ کمی بیشتر روی آلبومی که 4 سال برایش وقت گذاشتند، فکر و تحلیل کنند تا مجموعه های بعدی دیگر رنگ آزمون و خطا در دنیای حال حاضر موسیقی با شنونده هایی از طیف های مختلف و با سلایق متنوع، نداشته باشد.
تنظیم : مهناز جامی

منبع اختصاصی: آوای پاپ