آوای فردا: امانوئل ملیک اصلانیان در سال ۱۲۹۴ (۱۹۱۵) در یک خانواده ارمنی در روستوف روسیه به دنیا آمد.
وی پس از انقلاب اکتبر ۱۹۱۷ همراه با خانوادهاش به شهر تبریز مهاجرت کرد.
ملک اصلانیان استاد موسیقی دانشگاه تهران و هنرستان عالی موسیقی بود.
«پوئم به یاد راخمانینف، فانتزی به یاد برامس، واریاسیونِ رقص روی تم ارمنی، فانتزی، روی تم قفقازی
پروانه در چهارگاه به مناسبت هزارهٔ ابن سینا، بورسک (شوخی)، آندانته (همراه با تار سنتور و تنبک)، سپیده (اوراتوریو)، دیالوگ (گفتگو برای پیانو و ارکستر)، سیکستت (برای شش ساز)، افسانه آفرینش (باله)، گلبانگ (همراه گروه کُر و شعر)، دیورتی منتو (برای ارکستر سازهای زهی)» از جمله آثار ملک اصلانیان است.
گفتنی است که آثار او بارها توسط ارکسترهای بزرگ جهان و ارکستر سمفونیک تهران به رهبری فرهاد مشکات، حشمت سنجریو علی رهبری اجرا شدهاست.
بسیاری از موسیقی دانان طراز اول ایرانی در واقع شاگردان او بودند که از جملهٔ آنها میتوان به «فریده بهبود، رافائل میناسکانیان، المیرا آزادی، پری پرکشلی، فوزیه مجد،فریدون ناصری، فرهاد فخرالدینی، فرشاد سنجری، مریم حسابی، چیستا غریب، فریدون ناصحی، گلارا صدقی، لیدا بربریان، کاملیا مسیح، گاگیک بابایان، پیمان سلطانی و…» اشاره کرد.
لازم به ذکر است که ملک اصلانیان در شامگاه ۲۳ تیرماه ۱۳۸۲ (۱۴ ژوئیه ۲۰۰۳) در سن ۸۷ سالگی در تهران درگذشت و پیکر او در روز ۲۶ تیرماه در آرامستان بوراستان به خاک سپرده شد.
منبع:اختصاصی آوای فرد
دیدگاهتان را بنویسید