زندگی جدید آقای دیس لاو

مروری کوتاه، به بهانه ورود آرمین زارعی به دنیای رسمی موسیقی

این روزها آخرین اخبار رسمی از آرمین زارعی، انتشار قطعه جدید اوست که نوید از یک اتفاق تازه می‌دهد.
سرانجام آرمین زارعی (آرمین) بعد از حدود 4 سال سکوت هنری‌اش، اخیراً با انتشار قطعه «رفت» خبر از رسمی شدن فعالیتش و همکاری با محسن رجب پور تحت عنوان شرکت «ترانه شرقی» داد.
این قطعه با شعر و ملودی خودش و تنظیم پویا فرامرزی ساخته شده و منتشر شده است.
اما به بهانه همین اتفاق، کمی به آنالیز و پرداخت نسبت به فعالیت هنری آرمین می‌پردازیم.
خواننده متولد 5 اردیبهشت 65 فعالیت خودش را تقریباً از سال 83 شروع کرد و با توجه به فراهم نبودن بستر سبک موسیقی وی در بازار رسمی موسیقی ایران، همانند سایر همکارانش روی به موسیقی غیررسمی (زیرزمینی) آورد.
چندین سال به فعالیت موسیقایی و ساخت کلیپ ویدئوهایی که محبوب قشر جوان و نوجوان جامعه بود، پرداخت و همکاری‌های زیادی در آن زمان با خوانندگان زیرزمینی دیگر کشورمان ازجمله «امیر تتلو» و «ملانی آوانسیان» داشت که با توجه به وضعیت ضعیف موسیقی پاپ در اواسط دهه 80 تا اواخر آن، قطعات این خوانندگان به محبوب‌ترین آثار آن روزهای موسیقی ایران رسید.
همین شهرت و محبوبیت برای او کافی بود تا برای اولین بار نام او در کنار نام سبک «دیس لاو» قرار بگیرد و این سبک را بنام خودش بزند که حال و هوای جدایی روابط را در موضوعاتش دنبال می‌کند.
با توجه به مصاحبه‌های وی در سال‌های مختلف همواره اشاره داشته که سبک فعالیتش، هیچ‌گاه «رپ» نبوده و «تلفیقی»، «آر ان بی» و «پاپ» می‌خوانده.
اما با نگاهی به کارنامه فعالیتش درمیابیم که بسیاری از قطعات محبوب غیررسمی‌اش، حال و هوای رپ را دنبال می‌کردند. رپ‌هایی که از جدایی صحبت می‌کرد و از موفق‌ترین کارهایش بودند.
اما در چند سال اخیر، زمانی که تقریباً مطرح شده بود قرار است حجم عظیم خوانندگانی که در گذشته آثار غیررسمی داشته‌اند، به مارکت موسیقی ایران با شرکت‌های پخش آثار موسیقی اضافه شوند، آرمین هم راه کسب مجوز رسمی فعالیتش را پیش گرفت و شروع به انجام روند سکوتش برای کسب مجوز کرد.
در این سال‌ها به فعالیت‌های متفرقه غیر از موسیقی مانند مدلینگ و عکاسی و ایجاد برند لباس و … پرداخت.
اما منحصر به فردترین کاری که انجام داد همکاری با چند تن از ستاره‌های موسیقی ایران در قطعه «نیستی» ازجمله «فریدون آسرایی»، «بهروز صفاریان» و «یاسر داوودیان» بود که استقبال خوبی از این قطعه انجام شد.

بعد از آن‌هم قطعاتی با کمترین حاشیه، مانند «بارون» و «بذار پلی شه موزیکم» منتشر شد که نشانی از یک آرمین دیگر با قطعات سابقش داشت.
اما پسر مودب موسیقی ما که اخیراً با توجه به امضای قرارداد با «ترانه شرقی» این روزها دیگر تحت حمایت کامل محسن رجب پور خواهد بود و با توجه به اظهارات خود آرمین، ایران را دوست دارد و در این کشور خواهد ماند و امروز، او یکی از خوانندگان رسمی کشورمان می‌باشد.
بااین‌حال بهتر بود هم‌نسل‌های وی که آن‌ها هم از شهرت بسیار بالایی برخوردار هستند که گل سرسبد آن‌ها «امیر تتلو یا همان جنجالی‌ترین خواننده موسیقی فارسی» است، کمی بهتر از داخل حمایت می‌شدند و می‌ماندند و برای هوادارانشان در داخل ایران اجرا می‌کردند.
بااین‌حال ما از امروز خواننده جدیدی داریم که بیگانه با وضعیت موسیقی‌مان نیست و مهم‌تر از آن، از جنس خوانندگانی نیست که محبوبیتش را 2 هفته‌ای با 4 تک آهنگ 6.8 به دست آورده باشد و با همان 4 قطعه به روی صحنه‌ای برود که شبیه لباسی مندرس در تن شخصی که هنوز لیاقت آن جایگاه را ندارد زار بزند!
با آرزوی موفقیت و سربلندی، آرمین زارعی حالا همان آرمینی است که قطعاتش را متولدین 4 دهه گوش خواهند داد و زندگی خواهند کرد.

منبع اختصاصی: آوای فردا