محمد عابدینی: از مخاطبان خواهش می‌کنم برای گوششان ارزش قائل شوند

برای اولین بار، گفتگو با محمد عابدینی آهنگساز موفق و جوان موسیقی پاپ

آوای پاپ-فرنام مسچی :

محمد عابدینی، آهنگساز جوان و موفق سال‌ های اخیر، متولد ۱۳۶۷ می‌باشد؛ وی سابقه همکاری با خوانندگانی نظیر : رضاصادقی، امیر فرجام، مهران آتش، مهدی یغمایی، سعید عرب ، مجید اخشابی و تعدادی از خوانندگان لس آنجلسی را در کارنامه خود دارد.

در ابتدا بیوگرافی مختصری از خودتان بفرمایید:
سلام و عرض ادب، بنده محمد عابدینی متولد مرداد ۱۳۶۷، دارای مدرک دیپلم تربیت بدنی هستم. آهنگسازی ،ترانه سرایی و نوازندگی گیتار، پیانو و کیبورد انجام می دهم.

چه اتفاقی افتاد که در راه موسیقی قدم برداشتید و به آن علاقه مند شدید؟

برادرم نوازندگی کیبورد و گیتار انجام می داد؛
همچنین پسر عموی من کارهای تنظیم را زیر نظر آقای شهبازیان انجام می داد، من هم از همان موقع به این کار علاقه مند شدم.

از چه زمانی به طور جدی استارت زدید؟
از سال ۱۳۸۴ با نگاه جدی تری موسیقی را دنبال کردم و تعدادی همکاری انجام دادم. سال ۸۷ به خدمت سربازی رفتم و بعد از برگشت با گذاشتن وقت بیشتر و تمرکز حرفه ای مسیرم را تا حدودی جلوتر بردم و با خوانندگان مطرح همکاری کردم.

از هنرمندانی که تا کنون با آن ها همکاری داشتید و کارهایی که از شما پخش شد و به نظر خودتان موفق شدند؛ نام ببرید؟
من خودم به شخصه همکاری با امیر فرجام در کار “بزار حس کنم” را واقعا دوست دارم و فکر می‌کنم این کار سکوی پرتاب و پیشرفت من شد. خوانندگانی که تا کنون آثارم را اجرا کردند عبارتند از : امیر فرجام، رضاصادقی، مهران آتش ،سعید عرب، مهدی یغمایی، مجید قمری، محمد رضا مقدم ،علی زیبایی و مسعود سعیدی، همچنین چند نفر از خوانندگان لس آنجلسی و خارج از کشور.

در این میان کارهایی که با رضا صادقی انجام دادم مثل پنج شنبه ها و وقتی تو نیستی، بزار حس کنم امیر فرجام و چند کاری که با مهران آتش داشتم با استقبال بیشتری از سوی مردم همراه بوده است.

خودتان به شخصه کارهای کدام یک از خوانندگان را دنبال می‌کنید و بیشتر گوش می‌دهید؟
در خلوت خودم همه نوع سبک موسیقی را گوش می دهم، اما بیشتر از بقیه کارهای آقای ابراهیم حامدی را خیلی دوست دارم.

به عنوان یک آهنگساز، سطح فعالیت آهنگسازها را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ و آیا اهنگسازی هست که کارش را قبول داشته باشید؟
متاسفانه شرایط طوری پیش می رود که هر کسی سازی دستش می‌گیرد می شود آهنگساز و هر کسی چند خط می نویسد می شود ترانه سرا! به نظر من این شیوه اصلا صحیح نیست.
باید تئوری داشت و علم موسیقی آن شخص که به او آهنگساز می‌گویند بالا باشد.
به نسبت کارهای علیرضا افکاری را می‌پسندم و از دید من پخته تر کار می‌کند .

می‌دانیم که شما ترانه هم می‌نویسید، آیا تا به حال به عنوان ترانه سرا هم کار کردید؟
بله کار هایی داشتم مثل کار با آقای غلامی، اما الان بیشتر وقتم را آهنگسازی گرفته البته این را هم اضافه کنم اکثر ترانه هایی که به دستم می رسد را نظارت و ادیت می‌کنم.

آیا کاری بوده که از شما منتشر شده باشد و از انتشار آن پشیمان شده باشید؟
بله چند کار بوده البته نه در آن حد که بگویم چه اشتباه بزرگی انجام دادم، اما قدیم ترها چند کار بود که به یک سری خوانندگان تازه کار دادیم ولی متاسفانه نتوانستند موفق ظاهر شوند.

از بین آلبوم هایی که در چند سال اخیر منتشر شده؛ کدام آلبوم رو دوست داشتید و به نظرتان از نظر کیفیت و کمیت بالاتر از سایرین بوده؟
از سال ۹۰ به بعد آلبوم ها کمی تحت الشعاع قرار گرفته اند. بزرگترین دلیل آن هم این است که خوانندگان زیر زمینی ما موفق تر از خوانندگان مجاز دارند کار می‌کنند البته به استثنای کسانی مثل: احسان خواجه امیری، رضاصادقی و چند نفر دیگر.
من به شخصه آلبوم : فقط گوش کن از رضاصادقی ، عاشقانه ها و سی سالگی از احسان خواجه امیری را دوست داشتم.

اگر بخواهیم دهه هشتاد را با نود قیاس کنیم، در حال حاضر انتشار آلبوم، برگزاری کنسرت و پخش کار بسیار افزایش یافته است. آیا این باعث نشده که با آمدن این همه خواننده و آهنگ سلیقه مخاطبان محدود شود و اهنگ ماندگار کمتر تولید شده و به جا بماند؟
کاملا این صحبت را قبول دارم. البته این را هم عرض کنم رسانه های موسیقی و بعضی از شبکه های ماهواره ای یک سری خوانندگانی را حمایت کردند که اصلا هیچ چیز قابل قبولی برای ارائه نداشتند و همین باعث شد یک سری خوانندگان مجاز ما از مارکت کنار بروند.
به عنوان مثال فلان سایت که یک رسانه موسیقی بزرگ و معتبر می باشد چندین بار تبلیغ به زودی برای یک آهنگ معمولی انجام می دهد و به نوعی این خواننده را بیش از حد مورد توجه قرار می دهد و همین باعث شده که استعداد ها نابود شوند.
این را هم اضافه کنم اگر همین رسانه ها کلی سبک جدید و خواننده جدید معرفی کنند، مردم ما باز هم همان صداها و موزیک های محترم و اصیل ایرانی را گوش می‌دهند.

مردم ما هنوز هم معین، رضاصادقی و احسان خواجه امیری گوش می کنند. اصولا مخاطب ایرانی اصیل، کلام محترم را ارزشمندتر از موسیقی ای می داند که در آن ادبیات رکیک استفاده شود.

در یک دهه و نیم اخیر، موسیقی داخل ایران با آمدن استعدادها و چهره هایی تازه در سبک پاپ، پیشرفت قابل توجهی داشته است؛ اگر بخواهیم سطح موسیقی داخل را با خوانندگان و موزیسین های لس آنجلسی قیاس کنیم به نظر شما چگونه خواهد بود؟ با توجه به اینکه جدیدا همان خوانندگان لس آنجلسی هم ترانه و ملودی و.. را از داخل می‌گیرند! از آن ها قوی تر کار می‌کنیم یا ضعیف تر؟
به نظرم این صحبت این ور یا آن ور کدام بهتر کار می‌کنند درست نیست!
خوانندگان لس آنجلسی از کشور و سلیقه مردم دور هستند و به همین علت یه مقدار عقب مانده اند و برای همین کارها را از داخل می‌گیرند.
من در یک سطح می‌بینم؛ اما به نظرم یک مقدار سطح موسیقیایی داخل بالاتر می باشد.

کنسرت هم می روید؟
بله

اجراهای کدام خواننده را از لحاظ تسلط و ارکستر می پسندید ؟
اجرای زنده رضاصادقی را خیلی دوست دارم و از کنسرت هایش لذت می برم.

شما یک تیم کاری ثابت ترانه سرا و تنظیم کننده دارید، آیا فقط با همین تیم چند نفره ادامه می دهید یا نه افراد جدیدی اضافه می‌کنید؟
جدیدا چند نفر مثل ادریس رضایی فر را اضافه کردم که یک جوان با استعداد است. از بین ترانه سراها هم که محسن حق نظری کارش بی نظیر هست و با هم ادامه می دهیم. البته در صورتی که ترانه سرایان جوانی را ببینم حتما با آن ها کار می‌کنم.
باید از وحید بیاتی ترانه سرای خوش ذوق نیز نام ببرم که مشغول انجام همکاری های زیادی هستیم .

خب بپردازیم به شب یلدای سال گذشته و انتشار اولین همکاری شما با رضاصادقی به نام “پنچ شنبه ها” که به یکی از محبوب ترین ترانه های مرد مشکی پوش تبدبل شد. شکل گیری و ساخته شدن پنج شنبه ها و همکاری با رضا صادقی چگونه بود؟
هر چه بیشتر گذشت احساس کردم مردم این کار را خیلی دوست دارند و به قلبشان نزدیک بوده و واقعا انرژی بالایی از این همکاری گرفتم.
در رابطه با موفقیت کار باید بگویم شما نمی‌توانید منکر این شوید که وقتی رضاصادقی با آن همه احساس و تحریر های قوی کاری را بخواند آن کار موفق نشود و خود این کمک خیلی زیادی می‌کند. محرم سال گذشته این کار را ساختم. ساختنش نیم ساعت هم طول نکشید!

آشنایی شما با آقای صادقی به چه صورت بود؟ ایشان در سه چهار سال اخیر جوان گرایی کردند و با جوان ها کار می‌کنند و به آن ها لقب ستاره زمینی را می دهند، آیا این در مورد شما هم صدق می‌کند؟
(می خندد)، سال گذشته من برایشان کار فرستادم و ایشان هم گفتند که “پنج شنبه ها” را خیلی دوست دارند و استقبال گرمی از کار داشتند و به این خاطر از ایشان ممنونم.
بعد از آن یک کار دیگر را که به قلبم نزدیک بود به نام “وقتی تو نیستی” با گیتار زدم و ایشان شنیدند باز هم استقبال کردند. خدا را شکر می‌کنم این آهنگ هم بازخورد خیلی خوبی پیدا کرد و در کنسرت ها مردم با عشق و احساس هم صدایی کردند.
به زودی هم همکاری سومم با آقای صادقی عزیز در آلبوم جدیدشان منتشر خواهد شد که این کار را خودم بیشتر از دو کار دیگر دوست دارم.

از دید شما بهتر است یک خواننده تمام کارهای خودش را انجام دهد که در این صورت دچار تکرار می شود یا خیر، یعنی کارها را بسپارد به بقیه عوامل و خودش فقط بخواند؟
این بستگی به استعداد آن خواننده دارد.
من رضا صادقی را مثال می‌زنم ، اگر خودش ترانه سرایی و آهنگسازی را انجام دهد موفق تر خواهد بود چون کارهایی را ساختند که بعد از انقلاب واقعا بی تکرار بود؛ چه کارهایی که برای خودشان ساختند و چه کارهایی که برای دیگران ساختند.
سوای آقای صادقی، آقایان یگانه و چاوشی هم به نظرم این استعداد را دارند. این سه نفر که نام بردم تنوع کاری هم دارند و به تکرار نمی‌رسند یا به ندرت ممکن است به تکرار برسند.

دوست ندارید خواننده شوید و کار منتشر کنید؟
استعداد خوانندگی را در خودم نمی بیینم. دوران جوانی ام یکی دو کار خواندم اما اصلا در این فکر نبودم که خواننده شوم؛ فقط در این حد که کارهایم را به صورت ماکت برای خواننده اجرا کنم.

میانه شما سوای پاپ با سبک های دیگر چطور است ؟ سبک های رپ ، سنتی و …؟
در سنتی سالار عقیلی و در رپ یاسر بختیاری را دوست دارم و گوش می‌کنم.

فعالیت ها و همکاری های آینده تان به چه صورت است؟
از سال آینده ماهی دو یا سه کار از من متشر خواهد شد. به زودی کارهای جدیدم با: رضاصادقی، مهران آتش، امیر فرجام، مجید اخشابی و تعددی از خوانندگان مطرح لس آنجلسی منتشر خواهد شد.

اگر بخواهید چند خواننده را به عنوان موفق ترین های مارکت در یک دهه اخیر نام ببرید چه کسانی را انتخاب می کنید؟
رضاصادقی، احسان خواجه امیری، محسن چاوشی و محسن یگانه.

با شنیدن نام این چهره ها اولین چیزی که به ذهنتان می‌رسد بفرمایید؟
محسن حق نظری : پسر خوش قلب
سعید زمانی : تنظیم کننده باهوش
رضاصادقی : مرد با عشق و با احساس
آهنگساز : کسی که بتواند حس ترانه را جاری کند.
علیرضا افکاری : آهنگساز موفق
پیانو : ساز مورد علاقه ام
کنسرت : شور و اشتیاق
محمد عابدینی : یه وقت هایی تصمیم های عجیبی می‌گیرم که به نفعم نیست.

در پایان اگر حرف یا نکته خاصی هست بفرمایید؟
بله، روی این صحبتم با مخاطبان موسیقی است: از آن‌ها خواهش می کنم یک مقدار عمیق تر به اتفاقات موسیقی نگاه کنند و برای گوششان ارزش قائل شوند.

تنظیم: مهناز جامی

منبع اختصاصی:آوای پاپ