بیانیه رسمی «حمید هیراد» در پی حواشی اخیر

خواننده قطعه «دلارام» پس از حواشی روزهای اخیر سرانجام سکوتش را شکست.

حمید هیراد که در رورهای گذشته از سوی عده ای از اهالی ترانه و شعر با اتهام هایی رو به رو شده بود و حملات تند در فضای مجازی را با اتهام «سرسرقت ادبی» و برخی موارد دیگر به خود می دید سرانجام سکوتش را شکست و در بیانیه ای رسمی، به تمام سوالات و مسائل مطرح شده این روزها پاسخ داد.

متن کامل بیانیه «حمید هیراد» را درادامه می خوانید:

«به نام خداوند بخشایشگر
سلام می کنم به هموطنان عزیزم

مایل بودم که در روزهای آغازین سال نو، به گونه ای دیگر با مشتاقان فرهنگ و هنر ایرانی مان صحبت کنم ولی حواشی پیش آمده در روزهای اخیر، مرا ناگزیر می کند تا به جای بهاریه، از دری دیگر چند جمله ای بگویم . امید که به گوش مهربانی و مروت، این نوبت، کمی منصفانه تر ، همدیگر را به شنیدن و تحمل و همراهی بنشینیم. برخی از هموطنانم ، چه در کسوت کارشناس و چه در زمره ی منتقد ، از سر دلسوزی در حق ترانه یا ترانه سرا، خطابیه هایی برای بنده نوشته اند و برخی شنوندگان هم ابراز لطف هایی داشته اند. از هریک ، به دلیلی و از نظرگاهی متفاوت سپاسگزارم ولی به سهم خود، لازم میدانم در اینجا توضیحی داده باشم تا خدای ناکرده، سکوت بنده ، حمل بر بی توجهی نشود.

چندی قبل هم در مصاحبه ی مکتوبی، بی آنکه داعیه ی کارشناسی داشته باشم ؛ گفته بودم که استفاده ی عینی از بخشی از سروده ی شاعری یا تغییر یافته ی بیتی از ترانه ای یا بهره مندی محتوایی از شعر سراینده ی محترمی، منحصر به کار بنده نیست و سابقه ای طولانی در ادب فارسی دارد و نمونه های این بهره مندی اینجانب هم عموما مورد تایید اهالی ادب معاصر، از جمله ” شورای شعر و ترانه دفتر موسیقی کشور” قرار گرفته است و نمونه های این به اصطلاح “تدوین” و پیوند، هرگز با مخالفت این شورا و یا مشروط نمودن تولید این آثار، مواجه نشده اند و طبعا مثل سایر آثار دارای مجوز در این کشور ، دارای سابقه های مستند در دفتر موسیقی وزارت ارشاد است.

البته بنده هم به عنوان عضو کوچکی از جامعه ی هنری این خاک ، برای نشان دادن اعتقادم به ناپسند بودن سرقت ادبی از آثار دیگران و رعایت عرف و ادب، در پیوست معرفی آثار ارائه شده، به ویژه در قطعات اخیر، مرجع هر برداشت را هم ذکر کرده و در صورت دسترسی، از شاعر مورد نظر هم کسب اجازه و رضایت نموده ام . ناگفته هم نماند که پرهیز از ذکر نام صریح و همگانی این عزیزان، صرفا به دلیل فقدان اعتماد کامل به صحت اسامی در محدوده ی فضای مجازی و تردید اخلاقی در ضایع شدن حقوق صاحبان حقیقی این آثار بوده است نه نیتی دیگر . اما عجالتا عرض میکنم که بهره گیری از تجربیات ادبی شاعران و ترانه سرایان هموطنم، عموما دلایلی از این قرار داشته اند:

– یادآوری ظرفیت های متفاوت گنجینه ی ارزشمند شعر کهن فارسی و تشویق مخاطبان به نگاهی دیگر گونه به این میراث ملی

– معرفی دیگرباره و متفاوت سروده های شاعران معاصر و همنسلان ترانه سرا و همچنین بهره گیری از آشنایی های تاریخی و پاره های ادبی مشهور ایشان در “پیوندهای” کلامی خودم به علت ” تناسبات وزنی یا معنایی با کل قطعه ی درحال ساخت ، با هدف ارتقای صمیمیت کار و تقویت ماندگاری مجموعه ی اثر در ذهن مخاطبان و طبعا تسهیل در انتقال مفهوم کلی یک قطعه ی موسیقایی با استفاده از صرفا یک، دو بیت از سروده ی شاعر یا ترانه سرایی دیگر

– ایجاد طیف جدیدی از نشاط اجتماعی در خیل عظیم مردم و بخصوص میلیونها جوان علاقه مند به شنیدن صداهای تازه از بستر موسیقی پویای ایرانی

لازم میدانم با کمال صداقت و اعتماد ، اعلام کنم که اقبال نسبی و افتخار آمیز هموطنان باصفایم به این بنده ی کمترین، بعد از لطف خدای بزرگ، مرهون محبت وسیع و زلال مردم این سرزمین عزیز و همچنین بزرگواری ها و راهنمایی های شاعران و ترانه سرایان و منتقدین آثار مختصر اینجانب بوده است و یقینا تجربیات ارائه شده از سوی این بنده هم، از جنس آزمون خطای یک آدم معمولی است که نیازمند فرصت دهی و نقد و اصلاح است. اصلاحی که در مسیر دلسوزانه و منصفانه اش ، محسنات یک پدیده و شیوه ی متفاوت و تاثیرات آن در منظری وسیعتر به نام جمعیت جوان و مردم صاحب ذوق و شعور هنری نیز دیده میشود و مسیر هدایت و راهنمایی هم ، به اندک دلخوری شخصی یا اعمال سلیقه ای فردی، بسته نمیشود که این آیین شایسته ، البته از بزرگان، بسیار پسندیده تر است .

شاید قدمی به اشتباه رفته باشم یا کلامی به پختگی نگفته باشم؛ به گمانم فرصت اصلاح شیوه ها و ترمیم اشتباهات سهوی، همیشه فراهم است و همچون امید به لطف واسعه ی خداوند، همیشه میتوان امیدوار بود که دنیای گسترده ی هنر ، برای ایفای نقش های مختلف و رساندن نغمه های متفاوت، صحنه هایی بسیار بکر و وسیع دارد .

به قول آن ظریف: … خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد!