جدایی امیر عظیمی از سیامک عباسی پس از یک سال
آوای پاپ _ نسیم احمدی : امیر عظیمی ، نوازنده – آهنگساز – تنظیم کننده ، الفبای موسیقی را در سن ۱۲ سالگی از پدر خود آموخت و نواختن ویولن آکادمیک را تحت نظارت مازیار زهیرالدینی در مدرسه موسیقی فرا گرفت.
او نسبت به خیلی از هم حرفه ای های خود کارنامه درخشان تری را در عرصه موسیقی داراست و همکاری با ارکسترهای مختلف و برجسته ای از جمله ارکستر سمفونیک تهران، ارکستر ملی ایران، ارکستر مجلسی تهران و هنرمندان و استادان مانند حسین علیزاده، لوریس چکناواریان، شهرداد روحانی، همایون شجریان، درک گلیسون، فرهاد فخرالدینی، علیرضا قربانی و … را در آن به ثمر رسانده است .
همچنین یکی از آثار او به نام “مرغ سحر” جز اولین آثار موسیقی “آکاپلایی” در ایران است که همایون شجریان آن را به زیبایی هر چه تمام تر اجرا کرده است.
نخستین آلبوم وی به نام “در سوگ خاطرات از دست رفته” در سال ۹۴ در حالی منتشر شد که او فارغ التحصیل هنرستان عالی موسیقی و لیسانس نوازندگی ویولن از واحد عالی موسیقی دانشگاه علمی کاربردی بود.
عظیمی همکاری رسمی خود را با سیامک عباسی در سال ۸۹ با تنظیم قطعه “خوشبختیت آرزومه” آغاز کرد و در ادامه نیز با قطعاتی چون “دیوونگی” ، “من انتخاب شدم” ، “خوبه حال من” و… به این همکاری ادامه داد تا سر مقصدی که وقتی برای اولین بار در تاریخ ۲۹ شهریور ۹۵ سیامک عباسی به روی صحنه رفت و پرده از چهره اش برداشت او بعنوان رهبر ارکستر در کنار وی حضور داشت و در به ثمر رسیدن بی نقص قطعات او را همراهی کرد به نحوی که سولو ویولن “دچار ” و رقص انگشتان او به روی کلاویه کیبورد هنگام اجرای قطعه “خوشبختیت آرزومه ” از نقاط عطف کنسرت سیامک عباسی به شمار می آید.
آخرین کنسرت سیامک عباسی قبل از ماه مبارک رمضان در ۲۴ اردیبهشت ، شب تولد امیر عظیمی ، طی ۲ سانس در برج میلاد به روی صحنه رفت که بعد از آن امیر عظیمی طی قدردانی هایی که برای تبریک تولدش از طرفدارانش کرد، خاطر نشان کرد : شروع ٢۵ اردیبهشت ٩۶ با لحظاتى گذشت که به موقع ش ازش مى نویسم.
اما پس از گذشت یک سال از این همکاری موفق امیر عظیمی طی پستی در صفحه رسمی خود پایان آن را اعلام کرد که طرفداران مشترک این دو هنرمند را به شگفتی وا داشت. او در این پست نوشت :
“بعد از گذشت نزدیک به یک سال از شروع تمرین ها و فعالیت با گروه به عنوان سرپرست (یا همون رهبر ارکستر)، تنظیم کننده و نوازنده، به دلیل شرایطم، تصمیم گرفتم گروه رو ترک کنم. اولین لحظات روز تولدم بعد از اجراى تهران هم این طور گذشت که با بچه هاى گروه حرفام رو زدم و ازشون بابت سخت گیرى هام معذرت خواهى کردم و از همگى خیلى ممنونم که توى این راه به هر شکلى صبورى کردند و سعى کردند همه جوره بهترین شون رو عرضه کنند تا شما لذت ببرید.
جا داره از تماشاچى هاى فهیم شهرهاى تهران، بندرعباس، رشت، سارى، اهواز، اصفهان، شیراز، بجنورد، آبادان و همه ى شهرهاى دور و نزدیک که خودشون رو به سالن اجرا رسوندند تشکر کنم، و همچنین از لطف تمام عکاسان عزیزى که صحنه اى از خاطرات ما رو ثبت کردند و عواملى که پا به پاى ما از جون و دل گذاشتند قدردانى مى کنم.
اگر کوتاهى توى کنسرت ها بود به نوبه ى خودم معذرت مى خوام. بالاخره اجراى زنده توى ایران سختى هاى همیشگى خودش رو داره.
و در آخر باید عرض کنم که کامنت ها و پیام هاى محبت آمیزتون خستگى همه ى اجراها رو از تن مون به در کرد.
واقعاً ممنونم. سلامتى و موفقیت و شادى همه ى شما عزیزان و دوستان و همکارانم رو از خدا مى خوام. دوستتون دارم.”
و نیز در آخر خاطر نشان کرد :
“لطفاً اگر سؤالى در مورد زمان اجراهاى بعدى سیامک بود حتماً از صفحه ى خودش پیگیرى کنید.”
واکنش هایی که طرفداران این دو هنرمند نشان دادند چیزی جز ناراحتی و تعجب نبود ، اما خب روابط موسیقیایی در ایران گاهی دستخوش تغییرات و اتفاقاتی می شود که موجبات شگفتی کسانی را که بیرون موضوع ایستاده اند؛ فراهم می کند و گهگاهی هم به قضاوت هایی وا می دارد.
اما باید همواره این را در نظر داشته باشیم که ما جای افراد نیستیم که بتوانیم به راحتی آن ها را قضاوت کرده و کار آن ها را تایید و یا رد کنیم ، ما مخاطبان موسیقی هستیم که با احترام به عقیده و تصمیم هنرمند مورد علاقه مان تا حد معمول و به دور از جانب داری های شخصی و الفاظ نامناسب تنها نظرات و انتقادات خود را بیان می کنیم.
رسانه آوای پاپ برای این دو هنرمند آرزوی موفقیت های روز افزون در عرصه فعالیت هایشان را دارد.
تنظیم: مهناز جامی
منبع : اختصاصی آوای پاپ
دیدگاهتان را بنویسید