آوای فردا: واترفون (Waterphone) از خانواده ساز های کوبه ای و ناموزون است.
این ساز در بین سال های ۱۹۶۸ تا ۱۹۶۹ توسط 《ریچارد واترز》اختراع شد.
واترفون دارای بدنه ای گرد از جنس فولاد ضد زنگ است که گرداگرد آن را میله های برنزی در طول های مختلف پوشانده است. وسط این ساز استوانه ای قرار دارد که به نوازده در نگه داشتن ساز و ایجاد تعادل کمک می کند.
نوازنده با چوب مخصوص این ساز، آرشه ویولن یا به کمک انگشتان خود می تواند این ساز را بنوازد. با کشیده شدن چوب به سطح بیرونی بدنه و همچنین ضربه زدن و کشیدن آن به میله ها و تکان دادن بدنه ی ساز، باعث تولید صدا می شود. لرزش و ارتعاش صدای این ساز ممکن است به دلیل وجود مقداری آب در بدنه دایره ای شکل آن باشد.
این ساز به ترسناک ترین ساز جهان معروف است.
بیشترین کاربرد آن در صنعت موسیقی متن است و باعث ایجاد حس ترس و هیجان در مخاطب می شود. البته در کنار آن در برخی از قطعه های راک و کلاسیک از این ساز استفاده شده است و حتی در کنار ساز درامز نواخته می شود.
با شنیده شدن صداهای ترسناک و هیجان انگیز در فیلم ها بسیاری از مردم به دلیل پیشرفت تکنولوژی، این صداها را به سینتی سایزرها نسبت می دهند؛ اما برخلاف تصور عموم این صداها توسط ساز کمتر شناخته شده واترفون ایجاد می شوند.
در فیلم هایی مثل ماتریکس(Matrix) و بیگانگان(Aliens) از واترفون استفاده شده است.
دیدگاهتان را بنویسید